Bron: Encyclo
Striae… Iets wat volgens mij elke zwangere vrouw wil voorkomen. Helaas lukt dit niet altijd…
Dit moest ik zelf helaas ook ondervinden… Ik ben al vrij vroeg in de zwangerschap aan het smeren gegaan. Met olie, crème, bodybutter… alles om maar geen striemen te krijgen. Tot ongeveer de 30 weken had ik er weinig last van. Alleen een klein beetje op mijn heupen, maar dit zat er al. Ik ben altijd al een jojo geweest qua gewicht. Tijdens de laatste weken van de zwangerschap heb ik best veel strepen op mijn buik gekregen. Donkerrode bijna paarse strepen tot aan mijn navel. Niks aan te doen zou je zeggen.. Je krijgt ze nu eenmaal en daarbij krijg je er een heel mooi wondertje voor terug! En dat is ook zeker zo!
Toch is dit voor veel vrouwen een gevoelig onderwerp. Je lijf veranderd veel tijdens de zwangerschap en dan heb ik het niet alleen over striae en zwangerschap kilo's… hormonen spelen hierbij ook een grote rol.
Ik ben zelf na de zwangerschap best onzeker geworden over mijn lijf. Daarvoor ook al. Ik voelde mezelf in de laatste weken echt een kamer-olifant. Ik hield mega veel vocht vast en mijn buik zat constant in de weg. (en nu mis ik die grote, zwangere buik enorm). In de eerste twee weken na de bevalling was ik de eerste 10 kilo kwijt. Maar ja, dan moet de rest nog. Nu, 4 maanden later ben ik druk bezig met afvallen. Hierover kunnen jullie binnenkort meer lezen. Ik hoop snel weer terug te komen op mijn oude gewicht en het liefst daaronder. Mijn buik vel is slap en ik grap vaak dat als ik mijn striae weer dicht zou nieten ik gelijk 10 cm smaller zou zijn... De striae begint heel langzaam weg te trekken en is niet meer zo donker. Maar of ik me ooit weer met enigszins zelfvertrouwen in een bikini zal hijsen…?
De afgelopen maanden is er een hele hype geweest om juist je striae (of ander imperfecties) te laten zien en er trots op te zijn. Het maakt je uniek en tot jezelf. Zo hebben we op de social media allemaal vast de #loveyourstripes voorbij zien komen. Ook kwamen er berichten voorbij van bijzondere modellen een met down, een met een huidziekte waardoor ze vlekken heeft over haar hele lijf, plus-size modellen. Alle unieke induwen zijn ineens speciaal en mooi, terwijl dat jaren geleden nog als raar of zelfs lelijk werd bestempeld. Ik vind dit wel een goede ontwikkeling. Je mag er zijn. Hoe je er ook uitziet!
Toch.. als ik dit op mezelf wil betrekken vind ik dat moeilijk. Ik schaam me niet echt voor mijn striae maar ik ga er (voorlopig) ook niet mee “te koop” lopen… Dat gaat me toch nog een stapje te ver…
Wat vinden jullie er van om je imperfecties te laten zien en zelfs te vieren?
