Vorige week kwam Jantina met het goede idee om een nieuwe rubriek te starten. De rubriek heet een brief aan.. en in deze artikelen zullen we een brief schrijven aan bepaalde personen. Dit onderwerp zal maandelijks terugkomen en deze eerste keer schrijven we een brief aan elkaar.
De Brief van Paola aan Jantina:
Lieve Jantina
Ik denk al dagen na over hoe ik deze brief zal gaan beginnen en vannacht kwamen er ineens allemaal herinneringen naar boven. We kennen elkaar nu zo'n 12 jaar en in die 12 jaar hebben we elkaar goed leren kennen. Het fijnste aan onze vriendschap vind ik dat we weten wat we aan elkaar hebben en dat we de keuzes van elkaar accepteren en elkaar niet veroordelen. Het leek me leuk om de mooiste herinneringen die ik aan onze vriendschap heb op een rijtje te zetten.
- Donderdagmiddagen en het tunneltje:
Op donderdag middag waren we altijd rond kwart over een vrij en wat heb ik een lol gehad met jou. Alleen met jou kon ik het presteren om pas om half 5 thuis te komen terwijl het maar 30 minuten zouden kunnen zijn. Eerst gezellig naar een snackbar toe om een kroketje te eten, daarna door naar de supermarkt om babychips te halen en wederom naar een cafetaria voor een raketje! Daarna samen fietsen naar een tunneltje waar we uren zaten te kletsen en de chips opaten! Soms waren er ook andere vriendinnen bij, maar wij waren toch wel echt de die hards!
- Vakantie naar Ommen:
We waren geloof ik een jaar of 15 en we gingen met jou ouders naar een camping bij Ommen. Beide hadden we een vriendje en wat misten we die. Gelukkig hadden we elkaar, maar lang hebben we het daar niet vol gehouden! Helaas was Ommen niet echt een plek om de stad in te gaan en we waren met een paar dagen alweer thuis! Toch was de laatste avond wel bijzonder. Er was een of ander muziek festival en wat hebben we samen gek gedaan.
- Zeilreis van de middelbare school:
Aan de hele zeilreis heb ik mooie herinneringen overgehouden, maar het leukste vind ik nog wel de avond van het voetbal. We leerden hierbij twee jongens kennen en samen hebben we lekker langs het strand gelopen. We waren zoals wel vaker weer veel te laat terug en de volgende dag had iemand verteld dat we er niet waren geweest s'avonds. Wij ontkenden beide volop, maar toen we geroepen werden omdat onze 'jongens' ons wouden uitzwaaien waren we er toch bij!
- Samen uitgaan:
Samen uitgaan was altijd een groot feest. Eerst gezellig samen tutten en daarna op stap. Mijn eerste keer stappen was met jou. We gingen samen regelmatig naar een kroeg of discotheek en wat hebben we ons heerlijk misdragen! Beide lekker aan het sjansen en gek doen. Gezellig met een borrel erbij, maar ook zonder hadden wij de grootste lol.
- Zwanger zijn en moeder worden:
Ongeveer een maand nadat Carlo en ik de pil aan de kant hebben gelegd raakte jij zwanger en wat vond ik dat geweldig voor jou! Ik raakte naar een tijdje ook zwanger en toen dat misging en we elkaar zagen hebben we samen gehuild een bijzonder moment, want de woorden die jij zei hebben hele erge indruk op me gemaakt en zal ik nooit vergeten. Jij vertelde dat je je schuldig voelde omdat jij wel zo snel zwanger was en het mij ook zo gunde! Hoe bijzonder is dat. Iedereen verdient het om gelukkig te zijn en wat heb jij mij goed gesteund in die tijd! Straks als mijn baby geboren is dan is Jenoah ongeveer 9 maanden en ik kan niet wachten om ze samen te zien spelen als ze wat groter zijn.
Waar we begonnen als pubers zijn we nu volwassenen en allebei gesetteld. Beide een lieve partner, een huis en een baby (op komst). Een nieuwe levensfase waarin we zeker weer raakvlakken hebben. Toch vind ik het soms wel jammer dat we al zo vroeg 'gebonden' waren en we niet meer samen uit zijn gegaan! Met niemand heb ik zo gek kunnen doen als met jou en ruzie hadden we nooit. Soms denk ik weleens dat we te snel volwassen zijn geworden!
Ik hoop dat onze vriendschap nog jaren blijft bestaan en ik ben heel benieuwd naar alle dingen die we nog samen gaan beleven.
Liefs Je dinnetje!
De brief van Jantina aan Paola:
Lieve Paola,
Hoe lang zijn we nu al vriendinnen? Ruim tien jaar of zo? En wat hebben we samen veel meegemaakt. Leuke dingen, grappige dingen, liefde en verdriet. Wat ben ik blij dat ik al deze dingen samen met jou mee heb mogen maken!
Jaren terug, toen we elkaar net kenden, wat waren we nog jong! Al vonden we ons zelf zooo volwassen! We deelde alles. Onze vele verliefdheden. Van tijd tot tijd een gebroken hart. Ontzettend veel lachbuien en soms ook randen van verdriet.
Als ik aan alle afgelopen jaren terug denk ben ik zo dankbaar dat we dat we dit samen mee hebben gemaakt. De feestjes waarbij we ons altijd keurig hebben gedragen (ahum..) de sleepovers, de eindeloze gesprekken over jongens,kleding en make up. Alle mooie momenten! (En zonder in detail te treden) wat ben ik blij dat je er ook juist in de moeilijke tijden voor me was. En dat ik er voor jou mocht zijn wanneer jij mij nodig had.
Nu we jaren verder zijn. Onze wilde haren hebben verloren en een stel gezetelde, saaie, oude huisvrouwtjes zijn, met beide een lieve vriend. En ook nog eens alle twee mama (in jou geval bijna) Ben ik zo blij dat we nog steeds vriendinnen zijn en de mooie dingen in het leven samen mogen meemaken. Samen mogen genieten. En samen mogen bloggen :p
Als laatste wil ik nog zeggen dat ik ontzettend trots op jou ben. Op wie je bent als persoon en hoe je omgaat met de dingen die je meemaakt. Je bent niet bang om je kwetsbaar op te stellen en daar heb ik ontzettend veel bewondering voor. Ook nu het tijdens je zwangerschap wat tegen zit blijf je positief. Je bent een mooie sterke vrouw, een geweldige vriendin en je word een fantastische mama!
Liefs x
We hebben de brieven geschreven en daarna tegelijkertijd aan elkaar gestuurd! Dit waren onze reactie's via whats app. Links was Paola haar reactie en nadat Jenoah zijn fles op had kun je Jantina's reactie links lezen!
Schrijf jij nog weleens een brief?
