Bols is aangereden

2 weken geleden kwam ik s'avonds thuis van het werk en toen ik de woonkamer binnenliep hoorde ik Bols jankend miauwen. Ik deed de deur van de hal open en daar lag hij dan. Binnen 15 minuten was ik bij de dierenarts en daar kwamen we er al snel achter dat hij aangereden was.

Toen ik thuis kwam regende het en Grolsch zat onder de auto van de buren. Hij kon niet wachten om met me mee naar binnen te gaan en dat vond ik wat gek, want hij kon ook gewoon door het kattenluik bij de achterdeur gaan. Toen ik in de woonkamer kwam hoorde ik Bols heel luid janken. Ik deed de hal deur open en hij lag met zijn voorpoten naar voren en zijn oren recht overeind. Zijn achterkant hing er wel wat raar achter, maar ik kon nog niet 1,2,3 bedenken wat er mis zou zijn. Ik belde mijn man op voor advies! Hij zei dat ik meteen naar de dierenarts moest gaan, maar ik twijfelde nog. Hij zag er namelijk wel heel fit uit. We besloten hem eerst maar richting de kachel te tillen, want hij was best wel nat. Ik probeerde het, maar hij schreeuwde het uit en toen ik hem neer zette zakte hij door zijn poten heen. Geen twijfel. Toch de dierenarts bellen. Ik vertelde hem dat ik een gebroken poot verwachte en ik moest meteen komen. 

Eenmaal daar keek hij ernaar en hij vermoedde dat Bols zijn hele bekken aan gort lach, dus besloot hij foto's te gaan maken. Dit zou onder volledige narcose gebeuren, maar het zielige hoopje had het veel te druk met naar mij kijken. Na de tweede prik moest hij toch echt opgeven en werden de foto's in een andere ruimte gemaakt. Toen de dierenarts terug kwam zag ik al aan zijn gezicht dat het niet goed was. Bols bleek zijn bekken gescheurd te hebben, zijn heup uit de kom te hebben en twee breuken in zijn poot te hebben. De dierenarts vertelde me dat ik er over na moest denken of we wouden opereren of hem een spuitje wouden geven. De operatie zou meer dan 1000 euro gaan kosten, maar het precieze bedrag zou hij me de volgende ochtend laten weten en Bols moest een nachtje blijven slapen. 

Ik ben naar mijn moeder gereden en heb daar uitgehuild. Na 5 minuten was ook mijn man daar die net uit zijn werk kwam. Voor mij is Bols niet zomaar een kat! Het is mijn maatje en het gekke is dat ik soms ook echt het idee heb dat hij me begrijpt. Het feit dat hij nog een heel stuk heeft moeten tijgeren om weer thuis te komen en dat hij door het kattenluik en over een border heeft moeten klimmen zegt ook veel, want katten die niet meer willen leven zoeken een rustig plekje om te sterven. De hele nacht heb ik lopen piekeren en gehuild. Hoe moest ik nou kiezen. 

Rond een uurtje of 8 ben ik op internet gaan speuren en kwam ik tot de ontdekking dat kattenbotten vrij snel zelf weer kunnen helen en toen de dierenarts me belde met de mededeling dat opereren tussen de 1300 en 1500 euro zou gaan kosten was voor ons de keuze gemaakt. We gingen het thuis proberen en de dierenarts accepteerde onze keuze!

Het traject wat we toen begonnen zijn is nog lang niet voorbij, maar ik ben tot nu toe erg blij met deze keuze. Ik ben voordat ik Bols ging ophalen een bench voor hem gaan kopen en daar leeft hij nu al 2 weken in.

Dinsdag ben ik van ellende naar boven toe gegaan, want Bols schreeuwde het vaak uit van de pijn en zakte regelmatig door zijn poten heen. Gelukkig ging het woensdag al een stukje beter. Hij dronk zelf, en plaste ook goed. Toch maakte ik me wel grote zorgen over het feit dat hij nog niet at en daarom haalde ik ander voer bij een dierenzaak en dat ging er gelukkig goed in. Ook heeft hij woensdags maar 1x gejankt. Donderdag was het tijd om de een na laatste zorg achter ons te laten en dat was het feit dat hij nog niet poepte. Ik was als een kind zo blij met zijn verse poep! Trots!

Na een paar dagen ging hij ook alweer op zijn poot staan en zitten! Hij liep zelfs alweer. Ik had niet verwacht dat het allemaal zo goed zou gaan! We hebben nu nog 4 weken bench rust te gaan (hij mag er helemaal niet uit) en dan is het wachten hoe hij verder hersteld, maar ik heb er alle vertrouwen in!

Grolsch heeft ook heel duidelijk gereageerd op alles wat er gebeurd is. Toen Bols bij de dierenarts sliep pikte Grolsch zijn plekje in achter mijn hoofd op mijn kussen. Hij ligt hier normaal nooit, maar nu zocht hij toch duidelijk toenadering. Vanaf dat Bols weer thuis was liet Grolsch zich niet meer zien. Dinsdag is hij de hele dag boven gebleven en s'avonds ging hij gewoon weer op zijn eigen plekje liggen (het voeteneinde). Woensdag ging het al iets beter en liep hij strak tegen de muur naar de vensterbank toe. Donderdag heeft hij voor het eerst bij de Bench gestaan en sindsdien gaat hij er af en toe kijken, maar van Bols moet hij nu na 2 weken nog steeds niet veel weten. 

Over wat we nu gaan doen als Bols niet zelf hersteld wil ik het niet hebben. Ik kan daar ook echt niet tussen kiezen. Bij alleen al de gedachte aan inslapen breekt mijn hart. We gaan er gewoon vanuit dat alles goed komt. 

Heb jij ooit zoiets meegemaakt?